Василий Азоронок А старуха, смотрю, разожгла свою

А старуха, смотрю, разожгла свою печь,
да поленьями дно обложила,
кочергу обхватила, как-будто бы меч,
страха, дымы вокруг напустила

"Вас", кричит грозно, "в печь засажу,
чтобы жарить на углях капризно,
а потом этот прах всем врагам покажу,
над старьём его смехом пусть брызнут."

Эта баба липучая, словно смола,
но хозяйка толпы на Майдане,
она в пекло и нас, молодых отвела,
против воли ее кто же станет?




Васіль Азаронак


"А старая, гляджу, распагніціла печ",
Ды паленамі дно аблажыла,
Качаргу абхапіла, нібыта той меч!
Страхаў, дымам вакол, напусціла.

З крыкам: "Я вас цяперака ў печ засаджу,
Вы сквірчыце, на вуглях капрызна,
Ну а потым я ворагам прах пакажу,
Хай смяюцца: эх, трэба ж, старызна!"

"Гэта баба, ліпучая, быццам смала",
Гаспадыня гурмы на Майдане,
Яна ў пекла і нас, маладых, адвяла...
Хто ж ёй воляй насупраць паўстане?

http://www.vershy.ru/category/vasil-azaronak


Рецензии