Вось, я ружовыя згубіла акуляры,
Ат, Божухна! Вялікая бяда.
Адразу пасмурнелі мае мары,
Як у реце скалацоная вада.
Вось, я даўгусенька насіла акуляры.
Было з імя і зручна, і хутчей
Усе жыццёвыя раздьмухівалісь хмары.
Здавалася, хучь, крыху да лягчей!
Мяне шкада, бо я згубіла акуляры.
Сумую за імя я - небяды...
Так, лёсавай я не пазбегла кары
Небыта за ружовыя гады.
Ружовыя акуляры
© Copyright: Дея Караваша, 2014
Свидетельство о публикации №114062801947
Свидетельство о публикации №114062801947
Рецензии