Як я марыла панам на белым кани...

Як я марыла панам на белым кані...
На кані беласнежна-сярэбранай масці...
Белы конь... без адзінае плямы, ані...
І лячу я на ім, заміраю ад шчасця...

Ну а пан, вой, як прыкра, ён лішні зусім,
не падумала я, ён такі неахайны...
бо я марыла толькі аб белым кані...
а прыехаў, няхай, тады служыць на стайні...


Рецензии
ну, и марыць кали-никали патрэбна.

Вацлав Хадосевич   16.12.2014 14:21     Заявить о нарушении