Крадзецца змрок...

        Крадзецца змрок нячутным крокам.
        Туман узняўся над лагчынай.
        Нябогі месяц знік няўрокам
        І свеціць толькі палавінай.

        А звязкі хмар, да вадапою,
        Сярдзіты вецер пугай гоніць,
        Яны плятуцца чарадою
        І вецер іх там засупоніць.

        Зайшоўся змрок. Лянівы вечар
        Шукае лейцы доўга ў сенях.
        Ноч будзе гойсаць. Фурман-вецер
        Запрог у брычку толькі цемень.

        Знямоглы месяц вочы лупіць,
        Цікуе, што там за пагоня?
        А цемень фурмана не любіць-
        Яна ў брычцы, як ў палоне.

        Увішна брычка-калясніца
        Па небе вэдзгала слядамі...
        І знікла ўраз, калі дзянніца
        Кранула далягляд рукамі.


       


Рецензии
Вельмі прыгожа і вобразна!
З павагай! Людміла.

Людмила Воронова Супрун   22.04.2015 13:54     Заявить о нарушении
Дзякуй Вам, Людміла, за чытанне і добрыя словы.
З павагай - Лявон.

Леонтий Обринский   24.04.2015 14:10   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.