Нямаю, я, больш стымулу цярпець
Абразліва глядзець на гэты змовы
Я чалавек, які жадае спыніць бег
Знайсці, хоць дзесьці, ў гэтым свеце схову
Я чалавек, якога больш няма,
Здрабнеў я менш, чым, нават, зерне мака
І жыць, так далей, сэнсу больш няма
А паміраць, яшчэ б было зарана
Напэўна, я, ужо парваў струну
Сваёй душы, якаясь гучна грала
Ды не магу, жыць с фальшам, не магу
Я кожны дзень сябе пакрыху забіваю
Нямаю, я, больш стымулу цярпець...
© Copyright: Евгений Пешко, 2014
Свидетельство о публикации №114061900400
Свидетельство о публикации №114061900400
Рецензии