Унукам пра дзеда
Не “зломкам” рос. Мог збудаваць шпакоўню,
Быў з аднагодкамі і мір і лад.
І не сакрэт, яшчэ па сёння помню
Той драбавік і той і той калгасны сад.
...Лавілі і не раз – было няёмка
Чарговую прыносіць маме боль...
Я быў “нямым” пра тую “дубальтоўку”;
Тым больш ні слоўца не сказаў пра соль...
2005 год
Унукам пра дзеда
© Copyright: Вацлав Хадосевич, 2014
Свидетельство о публикации №114061802419
Свидетельство о публикации №114061802419
Рецензии