Удзячнасць лёсу

Удзячнасць лёсу

  Удзячны я табе, мой шчасны лёс,
  Што ты звязаў любоўю – не прымусам
  Мяне з зямлёй, дзе жолудам прарос
  І атрымаў імя я беларуса.

  Удзячны я табе, мой шчасны лёс,
  Імкненнем мар, жыццём усёй істотай
  За тое, што цягнуся да нябёс
  Дубком... Мацнею,
  шапачу лістотай.

  1959


Рецензии