Сумленне и розум
Не брудзіў калені,
Не грукаў у грудзі,
Бо ведаў – сумленне
Суддзёю мне будзе.
Сумленне і розум
Спрачаліся часам, -
Святлеў думак роздум
Калі яны разам.
А як разважалі
У парнай запрэжцы
Тады далучалі
Яшчэ маё сэрца.
10.10.2010 г.
Свидетельство о публикации №114061702219