Радзиме

Радзіме

  Ці Бог ці лёс мае заслоняць вочы,
  Хай нават застануся я сляпым.
  З чужых краёў у родны край пакрочу,
  Абмацаўшы сцяжынкі і слупы.
  А як прыйду да крыжа ўскрай дарогі,
  Ды канюшыны абдыму стажок
  Скажу сабе: “Не муляй, браце, ногі.
  Ты на Радзіме, дома ты, ужо!”

  1967 г.


Рецензии