Рака дзяцинства

Рака дзяцінства

  Дзе будзе пеўня салавейка,
  Крынічка мые золата-пясок, -
  З узгорка, вёсачка “Нарэйкі”, –
  Пачула яе першы
  галасок.
  Не развітаўшыся з крыніцай,
  Нанізваючы пацеркамі хмыз,
  Пад шчодрым сонцам, -
  бліскавіцай,
  Пабегла па каменьчыках у ніз.
  Рукою клапатлівай маці, -
  Каб бег дужэў, а не слабеў –
  І для Даколькі* і для Шаці*
  Знайшла прытокі да сабе.
  А як сустрэлася з Арэсай*, -
  Рукой да Прыпяці падаць...
  І загучыць у хвалях песня,
  Якой Дняпру не паспяваць.

  2001 г


  * - Прытокі Пцічы


Рецензии