Вецер, дзе ты быў, паганец?
Абшукаўся я цябе!
Дзе блукаў? Я столькі страціў,
змарнаваў на час свой век.
Сам і дзьмуў, і надуваўся
тым паветрам, каб пазнаць,
дзе ты добра так схаваўся,
што я стрэў сваё - скразняк.
Так абрыдла дзьмуць у вушы,
шыю, бок які , і нос.
Ад мяне хварэюць, пухнуць.
А з табой і лёс, не лёс.
Да пары
© Copyright: Владимир Кабердин, 2014
Свидетельство о публикации №114061509348
Свидетельство о публикации №114061509348
Рецензии
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.
