Восень

Нікне  ўсё  жыццё ў  лесе 
Усё паспела  на зямлі 
Чуваць крыкі ў  паднябессі 
Адлятаюць  жураўлі
          Восень тчэ свае  красёнцы
          Стаіць  чырвань у  лістах
          Стаіць гул  вакол  бясконцы
          Выя  вецяр  у кустах
Стаіць сырасць  усё  ў тумане
Ходзяць  хмары ў  гары
Сячэ  дождж па  вокнах  зрана
Цёмны  вечарам  двары 
         Начынаецца  дзень хмурны
         Цямната  ідзе ў лясы
          Ходад  зімні  не хаўтурны 
         Расцілае  абрусы               
У акрузе  ветра  спевы
Іх  патхватваюць  лясы
І стаяць  без лісцяў  дрэвы
Імі  ўсланы  верасы
              Усё у лесе  замірае
              І  паследняе  жыццё
              З дрэваў  лісцікам  злятае
              Як  паследняе  смяццё 
Нават  жалем  павявае
Ад  палёў  і  ад лясоў
Дзе  нядаўна  ўсё  шумела
Песняй  поўных    каласоў
               Там  цяпер  ралля  чарнее 
               Глыбы  ўзоранай  зямлі
               Павукі  там сеткай  белай
               Павуценне   заплялі
І агульны  смутак  гэты
Я нясу  ў  сябе  адзін
І  прашчальна  песня  лета
Плыве  з  лесу  із  далін