З цыклу «Мая святая Беларусь!»
Калi паклiчуць зноў дахаты
Сумотным крыкам жаўрукi,
Як памiнальным божым святам
Кране той плач маёй рукi.
Спалiўшы ў храме ўсе турботы
З мaлiтвай летнix навальнiц,
Дождж змые цёплым адзiноту
Сустрэўшы плямачкi каплiц.
У час замшэлага свiтанкy
Туман падыйдзе да платоў.
Каб пакланiцца мне на ганку
I хлеб паднесцi ад бацькоў.
А клёкатам драўляным млына
Як у дзяцiнстве прыпынiць.
Сяргей Брандт, 13.06.2014
Сумотны крык
© Copyright: Сергей Брандт, 2014
Свидетельство о публикации №114061308606
Свидетельство о публикации №114061308606
Рецензии