Перадзім’е
(бярозка і лазняк)
Бярозка штосьці шэпча лазняку,
Яму на плечы палажыла “косы”.
А ён яе схаваў ад скразняку,
Хоць сам даўно распрануты і босы.
Ён здрыганецца у густой вадзе
Стрымае і вятры і снег калючы;
Да постаці бялюткай прыпадзе
І будзе цеплынёю ёй гаючай.
...Абвешчаныя першым жаўруком.
Зноў прыйдуць на зямлю вясны турботы...
І белая Бярозка з Лазняком
Як брат з сястрой абдымуцца лістотай.
16.11.1991 год
Перадзимье
© Copyright: Вацлав Хадосевич, 2014
Свидетельство о публикации №114061202609
Свидетельство о публикации №114061202609
Рецензии