Пацэліць - хуткае ігрышча,
Звычайна мэта паміж дзён.
Што маем мы, вось тое знішчым
Што не паймелі, зберажом.
Зайздросцім кожнаму, нібыта
ён лепшы і лягчэй яму.
Аповесць дзён ледзь-ледзь адкрыта,
таму, хто сёння на каню.
Найлепшым не пазнаць прыхільнасць.
Па шляху згіну, як пяю...
Я моцны, мне магчыма звыкнуць,
як батраку, ці каралю.
Знікае мара з маіх вочак,
За ёй знікае срэбра лён...
І Купалінка свой вяночак
мне сцеліць у абрыдлы сон.
11.06.2014
Вяночак
© Copyright: Алекс Старостин, 2014
Свидетельство о публикации №114061201233
Свидетельство о публикации №114061201233
Рецензии