Пустое пра пустое

Пустое пра пустое

  …Калі ўсё згарэла да вугля, да попелу перагарэла,
  І ветрам разносіцца пыл і пясок, адсырэлы, імглісты…
 Было – і сплыло, паступова, уяўна-ўрачыста…
 Чаго і зусім не было – шмальцаваць закарцела…


Рецензии