Браты родныя, не трэба!

Сергей Брандт
 

               
    Загiнуўшым славянам Украiны


Кроў вадзiцаю зноў льецца,
Табе, дружа, не здаецца.
Брат знiшчае свайго брата,
Для каго ж такое свята?

Пагублялi людзi розум,
Не з гарэлкi на марозе.
Не ад дожджыка ў полi,
Ад замежнай  сранай волi.

Нават божыя нябёсы
Льюць унiз стальныя слёзы.
Людзi добрыя не чуюць,
Як зямля славян смуткуе.

Дзень аўторак - памiнальны,
На пачуццi вельмi танны.
Не татары правяць мiрам,
На кавалкi рвуць Айчыну.

А свалоты, тая ж нечысць,
Што ў пекле сядзiць вечным.
Што за спiнами вартуе
У белай з зоркамi кашулі.

Гэць, старая, адчапiся!
Як з каростай адвалiся!
Не табе, смярдзюк пархаты,
Хлусню лiць на нашы хаты.

Браты родныя, не трэба!
Плач ляцiць з крывёй да неба.
Вайну кiнем, разбярэмся
I братамi застанемся.

Сяргей Брандт,  16.04.2014               


© Copyright: Сергей Брандт, 2014
Свидетельство о публикации №114051608272
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Сергей Брандт
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Сергей Брандт