Станцыя метро Нямiга

Соннае цела
трапляе ў глыбіні
падземнага Стыксу,
плынню сярод менчукоў
праплывае
і крохкаю крыгай
я пачуваюся тут, дзе
самотныя ўсхліпы
замураванай
навечна ў бетон
нескаронай Нямігі…


Рецензии
А працяг будзе?

Вершы   16.05.2014 16:08     Заявить о нарушении
Цяжка казаць зараз, але тэма мяне хвалюе па-ранейшаму. Магчыма.

Сержук Сыс   16.05.2014 16:19   Заявить о нарушении