Родина Детства
***
Начной чакаю цішыні,
каб з кавай пасядзець,
на лоджыі,
і адпачыць ад дзённай мітусні.
А дзесь – пасецца конь стрыножаны...
Дзяцінства...
Ноч, каля Дняпра...
У лесе сыч крычыць спалошана...
І мы, на лузе – дзетвара,
і з намі конь, стрыножаны...
Сусьвет – над намі,
і над лугам скошаным.
І, гледзячы на зорак скопішча,
маўчкі ляжым,
ў начы,
ля вогнішча.
А побач – конь усхрапвае,
стрыножаны...
*+*
9 траўня 2014 г. *травень - май.
**(чакаю – ожидаю; кава – кофе;адпачыць – отдохнуть; дзённая – дневная; дзесь – где-то;
спалошана – пугающе; на лузе – на лугу; Сусьвет – Вселенная; скопішча – скопление; вогнішча – костёр).
Свидетельство о публикации №114050906516