Дубы у полі... Дэ жа вю?
Альбо адзін з пакутных сноў,
дзе я ізноў табой жыву
і... зніштажаюся — ізноў?
Анекуль жах крычыць : "Бягі!"
"Бягі ад лішанька вачэй!"
А я... за ім... у ланцугі —
туды, дзе пекла гарачэй.
Туды, дзе мора мук і слёз
яшчэ не выпіта да дна.
І дзе як прут, зламаны лёс
і на нявіннасці — віна.
Дзе ўсё такое ж, як тады,
але не тое і не так.
Цяпер інакш усё — гады —
былому люстра: што і як.
Чаму не гіну ў яве-сне?
Жыву, каб вымаліць паспець —
таго, хто знішчыўшы мяне,
гуляе з іншымі...
у смерць.
кастр. 2015
Дубы у полi
© Copyright: Лаззаро, 2014
Свидетельство о публикации №114050609923
Свидетельство о публикации №114050609923
Рецензии