Мы виншуем, нашу Олю!

Сэрца б'ецца ад трывогі  ў  Міколы цэлы дзень
Не вядуць  ды хаты ногі  ён схуднеў і стаў як цень
Ён успомніў спортпляцоўку   града Буда-Кашалёва
Бачыць  дзіва- прыгажуню  ў  мяч гуляла не фігова
          Прыглянулася дзяўчынка  ў  сяброў Мікола ўзнаў
          Што яна завецца Ольгай  кавалерам хутка стаў 
          Пакахаў Мікола Олю страціў розум наяву
          Кветкі носіць ёй ахапкам не пярэчце вы яму
Дзе не пройдзе, дзе не гляне толькі Олю бачыць ён
Толькі Оля яго мане   Коля здаўся ў палон   
 Прыгажуні такой  пэўна  ў  цэлым свеце больш няма
 Аб ёй як аб нейкім цудзе  гудзіць Добруш не дарма
          Быццам вішні яе вусны  быццам зоры яе вочы    
          З плеч звісаюць  яе косы хто пабачыць не спіць ночы   
          Ну а говару такога  і  сардэчнай дабраты
          Знайсці  можна толькі ў Бога  і  не знойдзеш нідзе ты
 Ну а песню як зацягне салаўі ёй падпяваюць   
 Піша вершы, нават кніжкі   не ўсё пра Ольгу знаюць
 Вось такую прыгажуню  не ўпусціў Мікола наш
 Жонкай стала яму Оля   велькі іх сямейны стаж
          Ёсць і дзеці і ўнукі   паўнаважная сям'я
          Нараджэння  сёння ў Олі  і  яе віншую я
          Дачка з зяцям і унучка   і  напэўна Мікалай 
          На зямлі гэтай жадаем  каб ў Олі быў бы рай
Наша Оля педагог  і  спартсменка і настаўнік
Яна майстар-манікюр  на турбазе  выхавальнік
Мы здароў'я ёй  жадаем  сёння,  зімняю парою   
Павіншуем нашу Олю  ўсёй  Высокаю Страфою