Душа жарсьцямі корміцца.
Душа жарсьцямі корміцца
І крылы імі пне,
Імчыць на высі зорныя,
Бо ў стрэху верабей,
З аблок упадзе горліцай,
Птушыны страціць рай -
Калі жарсьцям бяскорміца,
Калі жаданьням край,
Калі надзеі торныя
Сьцяжынку абарвуць,
Калі душэ ўзоранай
Груганьне запяюць…
Душа жарсьцямі корміцца,
Вятрамі іх жыве -
Ёй, маладосьці вольніца,
Вясну жыцьця заве.
-23.04.14.
Душа жарсьцям корм цца
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2014
Свидетельство о публикации №114050102397
Свидетельство о публикации №114050102397
Рецензии