Как бумагу, мечту не порву на куски

Как  бумагу,  мечту  не  порву  на  куски.
Словно  золото  меди,  не  брошу  в  тиски:
За  неё  лишь  молиться  я  стану,
Залечу  воспалённую  рану.

И  какая  по  жизни  ни  встретится  ночь,
Но  мечте  только  ты  и  сумеешь  помочь.
Я  твой  свет  никогда  не  забуду…
Ведь  мечта  наша,  родственна  чуду.


Рецензии