Паэту
Нешта такое,
Што мяне рыхтуе
Да супакою.
Душа ўбача,
Калі не сляпая,
Як паэт плача
Над Эдэмам-раем,
Як весяліць ён
Грэшных душою,
Як спапяліць ён
Фенікса сабою,
Як крылы ізноў
Дасць Феніксу-птушцы,
Зламаўшы свае
ў непраходнай пушчы.
Свидетельство о публикации №114043002550