Каля адроджанай царквы
Стаю, але не ў захапленнi,
Не апускаю галавы,
Не станаўлюся на калені.
Мне Бог малiтвы не дае
I не дае душы спакою-
З глыбокiх памяцi пакояў
Царква былая паўстае.
Крыжы на сонцы зiхацяць,
Спяваюць пеўчыя ўрачыста,
Ды зноў гатовыя распяць
Хрыстова цела- камунiсты...
Былi тут польскiя паны
I немцы хаты ўсе спалiлi,
Але усё ж царквы яны,
Чужынцы тыя, не чапiлi.
Сваiм хапiла тапароў!
На храм павёў iх сцяг чырвоны...
Нячутна плакалi iконы
I пакiдала нас Любоў.
Каля царквы
© Copyright: Ольга Жогло, 2014
Свидетельство о публикации №114042903615
Свидетельство о публикации №114042903615
Рецензии
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.