Твая душа маю сагрэла
І ажывіла ў ёй вясну
А з ёю уваскрэсла й цела
Ад цяжкага самоты сну
А з ёю ўваскрэслі мары,
Надзеі, што мо' дасць мне Бог
Знайсці адну на зямным шары
Сцяжынку між крутых дарог.
Сцяжынку тую, што да дому
На ніву роднае зямлі
Дасць наступіць нагой самому,
А не ў труне каб прыняслі.
Твая душа маю сагрэла,
Дала пачуццяў светлы рой,
Каб ты аднойчы захацела
Застацца зоркаю маёй!
Твая душа маю сагрэла
© Copyright: Станислав Шастак, 2014
Свидетельство о публикации №114042606996
Свидетельство о публикации №114042606996
Рецензии