Вясна...
Думкі-мары гуляюць-блукаюць.
А ў душы, як раней, так самотна
Кветкі ў заценку сонца цакаюць.
Быццам кветка, пялёсткі закрыла.
Сонца ў небе маім не палае.
Ды й калі я квітнела - забыла.
А душа надта промняў жадае
Сонца! Выйдзі з-за хмарак, прачніся!
Неба чысценькім рэжка бывае,
Але шчасце так побач... Збярыся.
Твая кветка адна памірае.
Свидетельство о публикации №114042210386
Андрей Лямжин 18.01.2015 03:12 Заявить о нарушении
Стала Новак 12.02.2015 01:10 Заявить о нарушении