Я вершы не магу пісаць... Ты бачыш, не магу!
І слова напісаць цяпер так вельмі цяжка стала...
А думкі ўсе заблытаны, і я сябе душу.
Жыцця няма, а сіл стае ўсё з кожным тыднем мала.
Адзін слупок - бязглуздзіца. Другі і не пачну.
Ліст спісаны гарыць агнём. І быццам не пісала.
Паверыш? - Я не думаю. А мо хоць адпачну?..
Так холадна, самотна так... Усе думкі Жаль забрала.
дуМы
© Copyright: Стала Новак, 2014
Свидетельство о публикации №114040705631
Свидетельство о публикации №114040705631
Рецензии