Прыкметы старасьвеччыны.
Прыкметы старасьвеччыны маёй -
Апошнія Бабруйска брукаванкі*!
Нясу я вас між небам і зямлёй,
Так як нясуць у памяці каханых…
Міжрэчышч старадаўняе жыцьцё!
Сьляды твае мы кожны час губляем,
Як камень, што ў маленстве я знайшоў,
Нэандэртальскай косткай свірдлаваны…
У Козьзім Рагу няма палацаў пана
І сада панскага, мабыць, няма…
Куды ж цяпер, там ластаўка лятае,
Каму цьвіце сіроціна-вясна?...
Але жыве з нясьмертнага юнацства,
Насьціл не спрахшы, пругкі і драўляны,**
Ляціць над Сожам, бязважкасны, як мара…
І лебедзі за ім зачаравана…
Прыкметы старасьветчыны маёй,
Шляхі яе і лёсу скрыжаваньні!
Імкнусь да вас стрывожанай душой,
Як у жаданьнях, закаханый да каханкі.
1.02.14.
* - як не памыліўся па-расейскі гэта называецца «булыжная мостовая».
** - мост з драўляным насьцілам у гомельскім парку над Сажом.
Прыкметы старасьветчыны
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2014
Свидетельство о публикации №114040501651
Свидетельство о публикации №114040501651
Рецензии