Узгоркi ўздымуць на далонях
Забыты шлях да старых хат.
Худы калодзеж будзе вельмi рад
I журавель праснецца ў тонях.
З вадою роднай адгукнецца
Заможны лес з сваiм гушчарам,
I як у дзяцiнстве, па- за хмарай,
Птушыным гоманам пральецца.
Малюнак з часам не цямнеe,
Як з бурштыну святыя краскi.
Зноў ажывуць раптоўна казкi,
Iх дождж грыбны ў полi сее.
Шумiць агонь, злуецца ў печы,
Што вечар цемрай хату абгарнае.
Газнiчка зоркай дробнай дагарае
I гэта будзе ўспамiнкам вечным.
Сяргей Брандт, 24.09.2012
Забыты шлях да старых хат
© Copyright: Сергей Брандт, 2014
Свидетельство о публикации №114040511218
Свидетельство о публикации №114040511218
Рецензии