Зм. Вішнёву
Даражэй за любую траву-мураву
Як жыццё, я заўжды шанаваў крапіву.
Час ад часу было: пук пякучкі сарву
Ды лупцую, лупцую сваю галаву.
Нібы блазан, нібыта дурное дзіцё
Практыкую крапіўнае целазбіццё,
Даставалася болю каб як на пяцёх,
Каб ад болю шчэ болей бурліла жыццё.
Што жыццё! Гэта толькі набытак мазгоў –
Амнезія дашчэнту зжырае яго…
І вяртаецца з пасткі дрымучых вякоў
Толькі шоргат жукоў,
толькі шоргат жукоў…
Шоргат жукоу
© Copyright: Сержук Сыс, 2014
Свидетельство о публикации №114040403568
Свидетельство о публикации №114040403568
Рецензии
І вяртаецца з пасткі дрымучых вякоў
Толькі шоргат жукоў,
толькі шоргат жукоў…
Зачароўвае...
І шоргат адчуваецца скурай.
Лаззаро 04.04.2014 17:19 • Заявить о нарушении
Толькі шоргат жукоў,
толькі шоргат жукоў…
Зачароўвае...
І шоргат адчуваецца скурай.
Лаззаро 04.04.2014 17:19 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.