Я страціў смак, я страціў сэнс жыцця,
І больш мяне нічога не хвалюе.
Цяпер вясновы дождж цябе цалуе,
А я ніяк не выйду з забыцця.
Запамятаваў словы, што казаў,
Калі цябе сустрэў неспадзявана.
Забыўся, як кахаў усхвалявана.
Цяпер маё становішча "па-за".
Па-за твайго жыцця, па-за гульнёй,
Па-за мяжой, што ўзнікла паміж намі.
Па памяці маёй прайшло цунамі.
Не памятаю болей вобраз твой.
Ад слёз не дапаможа парасон.
Цябе цалуе дождж. Не я. І кропка.
Я горыч крыўды праглыну таропка -
Хутчэй пра ўсё забыць, як дрэнны сон.
29.03.2014
Па-за гульнёй
© Copyright: Вершы, 2014
Свидетельство о публикации №114032909362
Свидетельство о публикации №114032909362
Рецензии
Неверагодны. Сумны, але ж фарысейна прыцягвае. Чамусьці мне здаецца стан Вашай той душы такім блізкім, такім знаёмым. Вось яна, дакука кахання. Моцна)
Аляксандра Фагот 24.04.2014 14:16 • Заявить о нарушении
Аляксандра Фагот 24.04.2014 14:16 • Заявить о нарушении
Дзякуй, Аляксандра! Вершы пра каханне такія і павінны быць - пранікнёна сумныя)))
Вершы 24.04.2014 15:12 Заявить о нарушении
Вершы 24.04.2014 15:12 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.