Ликбез назрел... ещё вчера

Мая ты Мова родная!
Калі пачую я цябе
З трыбуны той высокай,
Што абвяшчае шчасьце мне,
Назаўтра,.. на нядзелі,..
Праз гады?
На жаль, не сёння...
Маўчыць... знямоглая,
Забілася ад сораму
І крыўды дзесь...
У пасёлках, весях,
Гарадах вялікіх
І не вельмі...
Дзе-нідзе...
Я ведаю прычыну цвёрда
Такого заняпаду родненькай
Маёй-
Хлусню нясьці, 
Лягчэй на рускай мове...
Такая звычка ў крыві...
Ўжо амаль стагоддзе...
Злачынны танны папулізм
Ў банды ў кошце...
Задаў бы хто пытанне
Звыш...
Ўрад, калі ўжо мову родную 
Ты вывучыш?


Рецензии