Дзе сэрца пакiдаюць сум i стома

Станислав Шастак
Ўключаю комп і..-  на экране ты!
Маланка працінае цела токам,
Бо ты са мной, хаця ты так далёка...
Засмяглі вусны. Горыч нематы
Ссушыла іх і арасіла вока.


Ўключаю комп, бо кліча праца нас,
А час бяжыць і спешыць дзень сустрэчы.
Каханая! Адзін кароткі вечар
Сабой запоўніць наш чакання час,
Крылом лябёдкі  ляжа мне на плечы!

У родны край душа з ім адляціць
У Тучу, дзе з маленства ўсё вядома-
Палеткаў рунь з блакітам акаёма,
Дзе карані прадуць, дзе Мойры ніць,
Дзе сэрца пакідаюць сум і стома!

Дзе бачу зноў я сілай уяўлення
Дарогу, што вядзе ў кут родны мой!
Каб там знайшоў хоць восеньскай парой
Я для душы маёй паразумення,
І, час забыўшы, жыў адно табой!


© Copyright: Станислав Шастак, 2014
Свидетельство о публикации №114032005411
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Станислав Шастак
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Станислав Шастак