Засерпіўся месяц у небе
І з россыпаў зорных глядзіцца,
Бы нейкі дзівосны малебен
Чытае, каб зноў нарадзіцца.
І музыка зорная льецца
На квецень духмянага маю.
І сэрцанька грукае, б'ецца,
Калі я цябе ўспамінаю.
Ты - мой талісман і надзея.
Жыццё без цябе - адзінота.
Імя тваё: Надзя, Надзея
Гучыць, як пяшчотная нота.
Згублюся у пошуках зоркі,
У Млечным Шляху заблукаю.
Развеецца водгукам звонкім
Імя, каго ўночы гукаю.
Надзеi
© Copyright: Валерий Познякевич, 2014
Свидетельство о публикации №114031910909
Свидетельство о публикации №114031910909
Рецензии