Я не забыла...

 Якая я была
 17-ць год таму?
 Надзеямі напоўнена
 Жыццё было
 Ў мяне,
 Ў такіх, як я!
 Спытайцеся, чаму?
 У адказ -
 Сляза.
 Сляза не крыўды,
 Не адчаю,
 Сляза мо злосьці
 На абставіны,
 Якімі нас майстэрскі
 Ўтаймавалі.
 Ды мозг
 Паціху ў
 Беларуса
 Згвалтавалі...
 Забраць жаданне
 Волі,
 Нашчадкам,
 Дзецям нашым
 Лепшай долі-
 Гэта ж трэба
 Ўхітрыцца
 Здолець...

 То, мабыць,
 Шахрыны...
 Дапамаглі! sw.sw


Рецензии