Я не забыла...
17-ць год таму?
Надзеямі напоўнена
Жыццё было
Ў мяне,
Ў такіх, як я!
Спытайцеся, чаму?
У адказ -
Сляза.
Сляза не крыўды,
Не адчаю,
Сляза мо злосьці
На абставіны,
Якімі нас майстэрскі
Ўтаймавалі.
Ды мозг
Паціху ў
Беларуса
Згвалтавалі...
Забраць жаданне
Волі,
Нашчадкам,
Дзецям нашым
Лепшай долі-
Гэта ж трэба
Ўхітрыцца
Здолець...
То, мабыць,
Шахрыны...
Дапамаглі! sw.sw
Свидетельство о публикации №114031604240