У святочным карагодзе,
Ля купальскага агню
Я цябе губляў і зноў знаходзіў,
Каб пасля сказаць: люблю.
Валя-Валя - Валянціна,
Ясны свет маіх надзей.
Ты вянок з купальскіх кветак звіла
І пусціла па вадзе.
Прыпеў
На Купалле, на Купалле
Кветка-папараць цвіце.
Полымем гарыць душы каханне
На Купалле, на Купалле.
Полымем гарыць душы каханне
На Купалле, на Купалле.
Кветкі – гэта наша шчасце.
Іх вадою не разліць.
І яго ад нас не ўзяць, не ўкрасці,
Шчасце знічкай зіхаціць.
Нам зязюля кукавала
І вітаў зялёны гай.
Валя свае косы расплятала,
А я рэзаў каравай.
Прыпеў
На Купалле, на Купалле
Кветка-папараць цвіце.
Полымем гарыць душы каханне
На Купалле, на Купалле.
Полымем гарыць душы каханне
На Купалле на Купалле.
Валя - Валянцiна
© Copyright: Валерий Познякевич, 2014
Свидетельство о публикации №114031304596
Свидетельство о публикации №114031304596
Рецензии