Тоска Родины

Самота  Радзімы.
***
Здалося  мне,
што  нехта  кліча,
і  просіць  ціха  дапамогі...
загадкавая  гэта
акалічнасць –
скавала  ногі...

Куды ж  тут  бегчы ?
Ратаваць  каго  тут ?
А  сэрца –
разрываецца, і  енчыць,
ад  невядомай  мне
балючае  самоты...

Закрыў  я  вочы,
ўпрогся  пачуццЯмі
у  навакольнасць  асяроддзя –
а  нехта ж  плача,
як  дзіцяці,
пакінутае  Багародзіцай...

Я  доўга  жыў  на  гэтым  Сьвеце,
каб  плач  са  стогнам – не  спазнаць...
Радзіма  жальбіцца,
нам – яе  дзецям...
І  зубы  сцяў  я –
каб  ў  самоте,
самомому  мне 
не  застагнаць...
*+*
11 сакавіка 2014 г.  …ноччу…

*(здалося – показалось; нехта  кліча – кто-то  зовёт; дапамогі – помощи; загадкавая – загадочная;
акалічнасць – обстоятельство; бегчы – бежать; ратаваць – спасать; енчыць – стонет; ад  невядомай – от неизвестной;
балючае  самоты – болезненной тоски; пачуццЯмі – чувствами; навакольнасць  асяроддзя – окружающая  среда;
са  стогнам – со  стоном;  жальбіцца – жалуется; сцяў – сжал,сцепил).