Вясна... вясна...

Вясн,вясна!Ты радасць наша,
Табою зноў  жыццё багата.               
Прыход твой у радасці чакаем,          
Цябе навек мы ўсе кахаем!
А лес стаіць бы ў задуменні-
Прайшла зіма ў адно імгненне!
Глядзіць на гэта ён дзівосна,
А зранку грэе ўжо сонца!   
Тут елкі з хвоямі шапочуць,
Бярозкі  белыя - гамоняць.
І толькі дуб стаіць у маркоце,
Прачынацца  ён не хоча.
Вясна, вясна  ты  маладая!
Бурліць вада ў прыгожым маі.   
Крынічкі сцежкамі бы ўюцца,
І людзі к сонейку імкнуцца.


Рецензии