На смерць Рыгора Барадулина
Ў стужцы падзей апошніх...
Мір падзяліў людзей
На добрых, злачынцаў
І злосных...
Я не жадаю быць добрай...
Я не магу быць злачынкай...
Жадаю я быць злоснай,
Каб ворагу даць па пысе...
Дастала мяне ўжо нелюдзь,
Краіну што скрозь пранізала
Хлуснёй, што дзярэ ўжо вушы,
Не толькі хворае сэрца...
Дакуль абыякавасьць наша
Будзе прыносіць гора?
Мы дазваляем уладзе
Нас, беларусаў, троліць...
Вечная памяць Рыгору!
Душа яго рвалась з-за кратаў,,,
Вёў ён нас за сабою...
А мы не хочам змагацца...
Дзядзькай клікаць не буду,
Павага да сталасьці гэта...
Памёр Рыгор Барадулін...
Вечная памяць паэту!sw.sw
Свидетельство о публикации №114030603080
Калi душу сьцiскае у камяк,
Калi думкi трапiлi у пастку –
Гэта Сьмерць рабуе усiх нас…
Виталик Писарик 06.03.2014 13:50 Заявить о нарушении
Светлая Две Тысячи 10 05.12.2014 18:38 Заявить о нарушении