Засумую на чужыне
Па Айчыне, па дзяўчыне.
Толькі гэты сум душы
Не аклікнецца ў цішы.
Паляціць і разаб'ецца
Аб світанкавае сэрца,
Арабінавыя росы,
Дзе памыла сонца косы,
Дзе сляды майго дзяцінства
На пракосах залацістых
Маладой атавай плачуць –
Лёс не могуць перайначыць.
1988
Сум на чужыне
© Copyright: Валерий Познякевич, 2014
Свидетельство о публикации №114030510699
Свидетельство о публикации №114030510699
Рецензии