Акраверш

Яўгенія! – крычалі журавы
На крылах уздымаючы імя.
І Ясельда, гукаючы Гарынь,
Шапталася ікрынкамі ліня.
Чабор хінууся нізка да зямлі:
Ый – я, ый - ёй…- прачнулася сава.
Цясляр аб сук сякеру затупіў.
                1990 г.


Рецензии