Прызнанне Айчыне
У абдымках цішыні яскравай ночы,
Пад сузор’ем, што каханне ўсім нясе,
Я гляджу ў твае даверлівыя вочы
І на золак, што ўсміхаецца расе.
Прыгажосцю я тваёю апантаны
І духмяным пахам кветак на лугах.
У Айчыну, бы ў дзяўчыну, закаханы,
Без якой на сэрцы смутак і туга.
Прыпеў.
Запытайцеся ў бабулек, папытайце:
Дзе жыве яна і як яе знайсці?
Вам адкажуць, што Айчына ў кожнай хаце,
Кожнай песні, кожным сэрцы і жыцці.
Дзе б не быў, куды б мяне не клікаў посах,
Сваім сэрцам застаюся ля яе:
Дзе лілеяў цішыня ў цнатлівых росах
Задуменна па-над Прыпяццю плыве.
Сваёй думкай застаюся з Беларуссю.
Тут сябры мае і лёсу карані.
Калі кружыць па-над хатай белы бусел –
Будзе болей беларусаў у радні.
Прыпеў.
Запытайцеся ў бабулек, папытайце,
Дзе жыве яна і як яе знайсці?
Вам адкажуць, што Айчына ў кожнай хаце,
Кожнай песні, кожным сэрцы і жыцці.
Свидетельство о публикации №114022806480