Над Прыпяццю зноў навальніца --
Бунтуе Палесся вада.
А мне змрочнай ноччу не спіцца,
На сэрцы нуда ды слата.
Над хвалямі росчырк маланкі:
Раптоўны, імгненны, сляпы…
Уздрыгнулі ў вокнах фіранкі –
ўсміхнуліся думкам гады.
Над Прыпяццю зноў навальніца
Cячэ векавыя дубы.
Пярун захацеў наталіцца,
Агонь з мокрых дрэў раздабыў.
Над Прыпяццю мроі ды мары,
Не складзены копны ў стагі…
Зіхцяць берагі, бы штандары --
Плывуць берагі,
Плывуць берагі,
Плывуць берагі…
Навальнiца над Прыпяццю
© Copyright: Валерий Познякевич, 2014
Свидетельство о публикации №114022806184
Свидетельство о публикации №114022806184
Рецензии