Мы сустрэліся не выпадкова –
Нібы з возерам звонкі ручай.
Дастаткова адзінага слова,
Каб прыйшло пачуццё праз адчай.
Дастаткова адзінага жэста,
Каб навечна згубіць галаву.
Я пабачыў тады не нявесту,
А святло, да якога плыву.
Мы сустрэліся, разам зліліся,
Кожны момант хвалюючым быў.
Нёс цябе я скрозь зорныя высі,
І кахаў, і жадаў, i любіў.
Ты кахала мяне так бясконца,
Як я нават не мог уявіць...
О багіня, о яснае сонца!
Без цябе маё сэрца баліць.
Без цябе звар'яцеў, страціў мову,
І штодзённа блукаю ў журбе.
Мы сустрэліся не выпадкова…
Ты чакай, я іду да цябе.
23.02.2014
Ты чакай, я iду да цябе
© Copyright: Вершы, 2014
Свидетельство о публикации №114022300702
Свидетельство о публикации №114022300702
Рецензии
Вітаю вас,Серж! Якія цёплыя пачуцці,які прыгожы выразны тэкст...О багіня,о яснае сонца!Без цябе маё сэрца баліць.Цудоўна!Дзякуй!Вялікі дзякуй!З павагай да вас
Людмила Шаблыко 10.09.2014 14:22 • Заявить о нарушении
Людмила Шаблыко 10.09.2014 14:22 • Заявить о нарушении
Вітаю цябе,Сярожка!Куды падзеліся прыгожыя вершы на беларускай мове?Буду чакаць,з павагай
Людмила Шаблыко 26.12.2014 06:25 Заявить о нарушении
Людмила Шаблыко 26.12.2014 06:25 Заявить о нарушении
На это произведение написано 5 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.