Даник не плачет...

Дзенна і  ношчна
Цяжкая ноша
Цісне на плечы
Піхае ў галечу.

Народ беларускі,
Жыць не па-людзкі
Няўжо не жахліва?
Досыць на дзіва,
На цуд спадзявацца
Досыць па хатам,
Кватэрам хавацца!

Хлопцаў, дзяўчат
У турмах катуюць
Дзеці без маці
Без слез пакутуюць
Палохаюць нас
Астрогамі каты
Хто абароніць?
Седзячы ў хатах
Чакаць непрыстойна
Волі, Свабоды,
Грамадзкае згоды!
Народ беларускі
Павінен дастойна
Выйсьці
З ганебнай
Цяжкай юдолі!
Прадбачыць наступствы
Выбара-глупства
Ў 20- тым стагодзьдзя
Не здолелі людзі...
Марылі дурні...
Слухалі, верылі
Тым словаблудзьдзям.

Думай, народ,
Як вярнуцца
Ў Еўропу..!

Прыгожа
І гожа
Паслаць
Яго
Ў жопу!


Рецензии