Гляджу я з болем...
Мы -птушкі ў няволі,
Бо лепшае долі
Не бачылі...
Здолеем
Вытрымаць
Націскі зграі-
Тады толькі ўбачым
Светлые далі.
Дык можа
Збярэмся
Ды зробім, нарэшце,
Што моладзь чакае
Ад нас, ад старэйшых.
Надзеі трымацца,
Што Захад паможа,
Ўсім зразумела-
Не слушна,
Не гожа.
Расея-
Тым болей...
Для птушак
Зняволеных
Дзверцы адкрытыя...
Страху ўсё болей...
Бо ныркі адбітыя!
Што нас чакае,
Што нас пільнуе?
Д'яблы ў штацкім
Пакуль што пануюць.
Нашай нянавісьцю,
Захлынуцца хутка
Хопіць нам смутку!
Хопіць нам смутку! sw.sw
Даже мне страшно
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2014
Свидетельство о публикации №114022002710
Свидетельство о публикации №114022002710
Рецензии