Наказание... за непослушание

Прыціхшы народ
Моўчкі чакае.
Новыя зьдзекі
Прыдумала
Зграя,
Каб апраўдаць
Мільёнаў
Зьнявагу
Робіць,
Што хоча!
Трасучысь
Ад жаху.
Нас не пытае!
Думак
Народных
Затоенных
Добра
Быццам не ведае,
Быццам не знае...
Колькі ж маўчаць
Нам
Наканавана?
Хопіць мо?
Досыць мо?
Мабыць,
Дасталі?
Ці ў чэргах
Гадзінамі
За палівам
Танным
Думаць
Не трэба
Аб долі
Затраханай?
Куском падавіўшысь
Ўладай
Падкінутым
Запіўшы
Бырлом
З такога ж
Карыта
Забіліся
Ў хаты,
Сараі
Хлявы,
Нішто
Не заставіць
Падняць
Галавы?
Годнасьць
Шукайце,
Браты -беларусы,
Хопіць жахліва
Чакаць
Ператрусаў!

Сама ўжо
Баюся,
Што
Не прыдзЕцца
Жах той адрынуць
Ды ў вочы глядзець мне
Катам заўзятым
Ды
Зграі траклятай.

Хочацца верыць!
Як хочацца верыць!
Скончацца здзекі,
І хопіць мне часу
Волі панюхаць,
І Мову пачуць...
На сваім яшчэ...
Веку.sw.sw


Рецензии