Как бы нам всем проснуться...

Не толькі Магілёў
Як немаўлятка ў ложку спіць.
Ўся краіна, як бабёр,
Па хатам пахавалася,
Дрыжыць.
Дрыжыць ад жаху,
Ад нянавісьці да ўлады,
Дрыжыць і ад бяссілля
Ўласнага,
І ад таго,што выжыць каб,
То трэба красьці!
Наступны дзень
Ізноў
Нам не прынёс
Істотных зменаў,
Навіны нас не радуюць,
Чакаем ўсе мы
Пераменаў...
Калі нарэшце
Зразумеем,
Што гэта ўлада
Нас ...перачакае!
Што ёй ў масьць
Народнае маўчанне,
Злачынствы ладзіць
Ўлада без заўваг,..
І танчыць, танчыць, танчыць...
Калі яна ўжо пацерпіць крах?
Калі ўжо на костках
Мы не дадзім ім болей
Ладзіць танцы-скокі?
Калі гісторыі
Мы зразумеем
Наігалоўнейшы ўрок:
Без пэўнай зброі
Гэту ўладу
Не адсунеш ўбок?
Прачніся, беларус!
Прачніся, рускі
І паляк, што ўжо
Даўно
Жыве
На Беларусі!
Мы разам - сіла!
Прыгатаваныя ўладай
Нам вяроўка з мылам
Спатрэбяцца не нам,
А ім, цяперашнім
Як быццам бы панам.
Павінны мы змяніць жыццё,
Свядомасьць ставіць
Над быццём,
І перспектывы будучага
Лепшыя праявы
Павернуцца
Да беларусаў,
Рускіх...
Тварам!