Прыехаўшы аднойчы да бацькоў
Пачула я мясцовыя навіны
Насупраць наш сусед Васіль Радзько
Са мной да слёз смяяўся з паўгадзіны.
Пачула што прыдбаў для гаспадаркі
Васіль сабе французкую карову
Вось чалавек , час дзвіне шпарка
Да новага ён дыхае няроуна.
Недзе ж было трэба адшукаць
Набыць за немалыя грошы і даставіць
Радзько мне трэба сённе пільнаваць
Каб кропкі усе над і раставіць.
Падпільнавала па двары жаджу
І дзеж яго французкая карова
Інакі коззія гарохам на мяжу
Траплялі бо каза лезла на дровы.
Я паўгадзіны сціхнуць не магла
Так рагатала , каціліся слёзы
Сярод сялянскага багна
Я небыліц начулась розных.
Дасціпнасці вяскоўцаў няма краю
У гэтым пераконваюсь не раз
І калі кроў ў жылках заіграе
То мабыць наступіў забавы час.
Французкая карова
© Copyright: Лилия Медведева 2, 2014
Свидетельство о публикации №114021310401
Свидетельство о публикации №114021310401
Рецензии